Praeterea D. Schultz p.p.o. theol., concionator au-
licus primar. et ctr., vir et eruditionis amplio-
ris et virtutis spectatae, cuius praelectionibus
diligenter aderam, me in suam recepit gratiam
benignumque se mihi praebuit. Sed de his viris
optimis, quos aeque ac parentes colo, nihil:
quoniam virtutis praemium summum & virtus
ipsa nec gloria est.
Ut ad priora tempora redeam, brevi post, quum
e schola dimissus eram, sodalis seminarii
scholastici, cuius director D. Wald, factus,
ibi Kelchii, quem ob ingenii excellentiam, moresque
antiquos, mea vita cariorem habeo, notitiam
acquisivi. Tum statim morum similitudo et
scientiarum, quo nostrum uterque tenebamur,
tam firmis amicitiae vinculis nos coniunxit,
ut, nisi violentia, nulla re dissolui ea posse,
mihi persuasum sit. Cum postea duobus ab-
hinc annis munus praeceptoris ordinarii in
schola Coll. Fridericiani, mihi oblatum subire
inciperem, dei benignitate et gratia factum
est, ut arctius adhuc amico, quem modo
laudavi, coniungerer, quoniam et munus idem
multum ad amicitiae constantiam conferre solet.