posterum ipso volente functurus sum sensim sensimque praepa-
ravit, sperantem eum me ad hoc arduum opus spiritus sui gra-
tia et auxilio magis magisque idoneum redditurum et per me
id effecturum quod in suam gloriam et gentilium salutem cessu-
rum esse, arbitrabitur. Ut pauca quaedam de mea pretiosissi-
ma vocatione addam, quomodo Deus me adeam plures annos
ante quasi elonginquo praeparaverit. Fiebat nempe non sine
singulari Dei benficio ut statim ab initio conversionis meae
ad amicitiam probi cujusdam studiosi theologiae, cui cognomen
Reis erat pervenirem, iam verso ante aliquot annos a statione
vitae avocati. Hic magnam in se voluptatem sentiebat, ali-
quando Missionarii munere fungendi, hanc mihi detegebat
tempore quo pauca tantum de rebus Missionis sciebam.
Referebat mihi varia de Orphanotrophaeo Halensi; quibus me
attentum ad haec Dei opera reddebat, simul me adhortans
de his rebus cum Deo precibus colloqui et ab eo petere, ut
mihi clara voluntatis suae signa daret, si illi ad hoc egre-
gium opus mea etiam opera aliquando uti placeret.
Haec verba animum meum ita tangebant, ut consilium ejus
sequerer et me voluntati Dei, qui me jam cupiditate quae-
dam incenderat, ad convertendos aliquando gentiles tra-
derem. Reverendus Vir D. Lorentius de
voluntate mea deinde
certior factus, hoc studium meum magis magisque incendit,
donec Deus clarioribus indiciis mihi significaret, se re vera
in convertendis gentilibus opera mea usurum esse. Nihil
mihi reliquum est, quam ut divinum auxilium ardentibus
precibus implorem, ut me spiritu et gratia sua largissime
instruat, ut, nullam quam in servitio suo salutem esse, expe-
riar, et ut tandem secundum bonitatem suam infinitam, omnes
vias meas in sui nominis gloriam et gentilium convertendorum
salutem convertat. Sapientia illi et potentia et gloria et
honor in saecula saeculorum Amen.
ravit, sperantem eum me ad hoc arduum opus spiritus sui gra-
tia et auxilio magis magisque idoneum redditurum et per me
id effecturum quod in suam gloriam et gentilium salutem cessu-
rum esse, arbitrabitur. Ut pauca quaedam de mea pretiosissi-
ma vocatione addam, quomodo Deus me adeam plures annos
ante quasi elonginquo praeparaverit. Fiebat nempe non sine
singulari Dei benficio ut statim ab initio conversionis meae
ad amicitiam probi cujusdam studiosi theologiae, cui cognomen
Reis erat pervenirem, iam verso ante aliquot annos a statione
vitae avocati. Hic magnam in se voluptatem sentiebat, ali-
quando Missionarii munere fungendi, hanc mihi detegebat
tempore quo pauca tantum de rebus Missionis sciebam.
Referebat mihi varia de Orphanotrophaeo Halensi; quibus me
attentum ad haec Dei opera reddebat, simul me adhortans
de his rebus cum Deo precibus colloqui et ab eo petere, ut
mihi clara voluntatis suae signa daret, si illi ad hoc egre-
gium opus mea etiam opera aliquando uti placeret.
Haec verba animum meum ita tangebant, ut consilium ejus
sequerer et me voluntati Dei, qui me jam cupiditate quae-
dam incenderat, ad convertendos aliquando gentiles tra-
derem. Reverendus Vir D. Lorentius de
voluntate mea deinde
certior factus, hoc studium meum magis magisque incendit,
donec Deus clarioribus indiciis mihi significaret, se re vera
in convertendis gentilibus opera mea usurum esse. Nihil
mihi reliquum est, quam ut divinum auxilium ardentibus
precibus implorem, ut me spiritu et gratia sua largissime
instruat, ut, nullam quam in servitio suo salutem esse, expe-
riar, et ut tandem secundum bonitatem suam infinitam, omnes
vias meas in sui nominis gloriam et gentilium convertendorum
salutem convertat. Sapientia illi et potentia et gloria et
honor in saecula saeculorum Amen.