Arabicae in Collegio de Propaganda pro eo
impetrarunt a Papa. Ille vero penuria laborans
nullâ ad persequendum iter superstite pecunia,
necessitate adactus illa duo munera, usque dum
vocaret tertium in Bibliotheca Vaticana, invitus
accepit. Tempori itaque cedens ne omnino
rebus eorum (quae non tam Christi quam Papa
regni amplificandi gratiâ peragi solent) sese
immisceret, Ideam scribendi alicujus adver-
sus Religionem Mahometanam proposuit. Applausere
illi quidem & Consilium summoperè laudarunt; sed nec
convenientia subsidia subministrare, nec, codices manu-
scriptos domi concredere ipsi voluerunt; ille cùm
Bibliothecas in vastissima civitate tempore caloris
& pluuiae adire recusaret, exsecutioni supersedit
Transactis sic otiose propemodum annis quatuor,
consicentia stimulis perpetuo agitatus a moribus eorum
& Superstitionibus abhorrens, & sibi mentique vim inferre
& animam periculo (corpori enim bene erat) obiicere,
diutius nolens in Patriam, quò facilius obtineret
redeundi facultatem petiit, illaque sic obtenta,
duobus fere abhinc annis in Angliam ivit iterum,
Providentiâ modum ad iter Suppeditante. Turbata
erat tum ibi rerum facies, dum aliquid agendum quaereret