abalienatus a Deo fui. Egregium
mihi exemplum Anna, soror
beate defuncta , praeivit, cuius
religiosae sanctitatis studium,
fidem, caritatem, animi demis-
sionem, verbi divini studium //amorem//
aeternaeque vitae desiderium
cum aliis virtutibus cognovi,
cuiusque sermone ad instruen-
dum animum composito ad hon-
estatis Christianae culturam
vehementer excitatus fui.
Ita certe commovebar, ut
//inciperem// vanitates adolescentiae consuetas,
et pravis exemplis aliorum
puerorum sic animo insinu-
atas, ut eas vix peccata
esse agnoscerem, detestari
et me a consortiis nihil solidi
fructus habentibus, ludicris
exercitationibus et aliis
rebus, quibus tempus perditur,
abstinere //atque// melioribus et uti-
lioribus intentus esse: quod
animi propositum ut //necessarii// mei ad-
iuvarent, separatum a ceteris
mihi conclave dabant, in
quo Deum religiose singulis
diebus advocabam, iam
tum vovens supremo patri
me universam meam vitam
ipsius honori esse consecra-
turum. Deus autem, quae est
//eius// benignitas, adolescentiae errata
mea largiens //condonans// ita industriam
in litterarum studiis positam
//succedere jubebat,// prosperabat ut annos natus
tredecim alumnis classis
selectae in Gymnasio Gothano