quae majores admoverant stimulos continuandi
Theologiae studium. Diligentiam proinde
meam publico specimine de Catecheseos
sufficientia in locum as Ebraeos V, 12 et VI, 1.
sub praesidio D. Zentgravii significavi. Unde
veniam nactus fueram in solemnioribus,
uti vocant, concionibus orationem habendi.
Quaraum prima pro D. Zentgravio fuit
habitae. Accidit autem posthaec, ut duo
è senatorum numero ad me Weissenburgo
mittentus, qui ad Rectorem ludi illius
me arcesserent: quod tum ob amorem pro-
sequendi studia declinavi. Verum aliquot
post menses Dux de Bürckenfeld ad Diaconum
Aulicum Episcovillam me vocabat: quod
munus suscipiendum promiseram, jamque ma-
teria concionandi in aula ex Tit: II, 7.
erat proposita, cum forte foruna ob
Ducis discessum concio differretur. Interea
licentiam petebam domum proficiscendi:
qua concessa iter Eslingam maturavi. Cum
vero abitum ex patria pararem jussus sum
concionem habere: qua finita, magistra-
tus solemni decreto non solum stipendium
quo huc usque fruitus eram, augebat, sed
etiam ad ministerium promotionem certam
promittebat, annexo senatus consulto, ut
vocationem mihi oblatam deprecarer. Id
quod, Argentoratum reversus, magna cum
difficultate Deum mihi aliam viam mon-
strare, qua procedendum esset nondum
agnovi. Cujus rei illustre documen-
tum esse potuisset quum cognatorum
aliquis Johannes Henricus Palm quem
honoris causa nomino, quotannis stipendium
dare promittebat, si Halam Magdeburg-
gicam peterem. Sed ignarus viarum
Domini fluctuabam omnino quid faciendum
eset: sedula dissuasio et Patronorum in
patria partim minatio partim blanditiae
animum turbabant meum. Hoch durum
certaminis initium erat, quod succumbebam
Theologiae studium. Diligentiam proinde
meam publico specimine de Catecheseos
sufficientia in locum as Ebraeos V, 12 et VI, 1.
sub praesidio D. Zentgravii significavi. Unde
veniam nactus fueram in solemnioribus,
uti vocant, concionibus orationem habendi.
Quaraum prima pro D. Zentgravio fuit
habitae. Accidit autem posthaec, ut duo
è senatorum numero ad me Weissenburgo
mittentus, qui ad Rectorem ludi illius
me arcesserent: quod tum ob amorem pro-
sequendi studia declinavi. Verum aliquot
post menses Dux de Bürckenfeld ad Diaconum
Aulicum Episcovillam me vocabat: quod
munus suscipiendum promiseram, jamque ma-
teria concionandi in aula ex Tit: II, 7.
erat proposita, cum forte foruna ob
Ducis discessum concio differretur. Interea
licentiam petebam domum proficiscendi:
qua concessa iter Eslingam maturavi. Cum
vero abitum ex patria pararem jussus sum
concionem habere: qua finita, magistra-
tus solemni decreto non solum stipendium
quo huc usque fruitus eram, augebat, sed
etiam ad ministerium promotionem certam
promittebat, annexo senatus consulto, ut
vocationem mihi oblatam deprecarer. Id
quod, Argentoratum reversus, magna cum
difficultate Deum mihi aliam viam mon-
strare, qua procedendum esset nondum
agnovi. Cujus rei illustre documen-
tum esse potuisset quum cognatorum
aliquis Johannes Henricus Palm quem
honoris causa nomino, quotannis stipendium
dare promittebat, si Halam Magdeburg-
gicam peterem. Sed ignarus viarum
Domini fluctuabam omnino quid faciendum
eset: sedula dissuasio et Patronorum in
patria partim minatio partim blanditiae
animum turbabant meum. Hoch durum
certaminis initium erat, quod succumbebam