Sed ut redeam ad meum castae
sactaeque mentis //christianae vitae// studium, illud
Lipsiae, prioribus praesertim annis,
valde proh dolor, frigebat.
Eo //quippe// nitebar, ut eruditionis laude
et honoribus aliquando florerem,
ut opibus et divitiis adfluerem
vitamque iucundam atque tran-
quillam in hoc mundo transigere
possem.quamquam ad haec en
Consilia vana animo agitabam,
magisque ut hominibus quam
Deo immortali placerem labo-
rabam. In rebus etiam externis,
hominum profanorum mores imi-
tatus fui, ut in immodico vestium
cultu aliisque vanitatibus //hominum profanorum
mores imitatus fui,// neque
decreverunt in me vitia, sed magis
magisque adoleverunt, et quo
evadebam doctior, tanto etiam
superbior. In Deum certe
malorum culpam transferre
non licet; neque enim non subinde
me commonefecit, et ad rectam
viam ingrediendam excitavit.
Meliorem mihi vitam esseviven-
//viven//dam, persuasum habens, aliquo-
ties genibus ad precandum flexis
Deo meliorem frugem pollicebar,
verum non deliberati hoc fuisse
animi firmum consilium, even-
tus condocebat. Magnas qui-
dem animus sensit turbas: neque
tamen veras perturbatae mentis caussas
agnoscere et in Deo eam tran-
quillare volui. In illis rationibus,
ad quas vitam meam instituebam,
me non posse adquiescere
cognovi: at depravata natura
faciebat, ut seriam mentis
emendationem semper pro-
crastinarem.
sactaeque mentis
Lipsiae, prioribus praesertim annis,
valde proh dolor, frigebat.
Eo //quippe// nitebar, ut eruditionis laude
et honoribus aliquando florerem,
ut opibus et divitiis adfluerem
vitamque iucundam atque tran-
quillam in hoc mundo transigere
possem.
Consilia vana animo agitabam,
magisque ut hominibus quam
Deo immortali placerem labo-
rabam. In rebus etiam externis,
tatus fui
cultu aliisque vanitatibus //hominum profanorum
mores imitatus fui,// neque
decreverunt in me vitia, sed magis
magisque adoleverunt, et quo
evadebam doctior, tanto etiam
superbior. In Deum certe
malorum culpam transferre
non licet; neque enim non subinde
me commonefecit, et ad rectam
viam ingrediendam excitavit.
Meliorem mihi vitam esse
//viven//dam, persuasum habens, aliquo-
ties genibus ad precandum flexis
Deo meliorem frugem pollicebar,
verum non deliberati hoc fuisse
animi firmum consilium, even-
tus condocebat. Magnas qui-
dem animus sensit turbas: neque
tamen veras perturbatae mentis caussas
agnoscere et in Deo eam tran-
quillare volui. In illis rationibus,
ad quas vitam meam instituebam,
me non posse adquiescere
cognovi: at depravata natura
faciebat, ut seriam mentis
emendationem semper pro-
crastinarem.