ad litterarum studia denuo capessenda vehe-
menter incitavit. Nec Rectoris, nec alumni
voluntati refragari ausi sunt pii parentes,
qui, cum filium a tractandis litteris post non
contemnenda solertissime iam tum perculta
tirocinia deterrere religioni sibi ducerent,
non alii tamen illum studiorum generi, quam
Theologico vacare volebant. Paruisset filius
lubentissime, nisi facundia illa, quae ad conci-
ones sacras habendas requiritur, et vocis ac
laterum infirmitudine se destitutum de-
prehendisset. Postliminio igitur ad liberalia
studia reversus solertia non vulgari in
patrio Gymnasio ea colenda suscepit, donec
ad altiora aptus videretur. Dantiscum tunc
idonea officina videbatur confirmandae lit-
teraturae humanioris, et tentandi altiora
eo itaque a parentibus missus est, et Gy-
mnasii illustris Rectori Joanni Botsacco
in disciplinam atque convictum traditus,
inde in Academiam Regiomontanam, quae
tunc doctis florebat viris, se recepit. At
vero cum non tam procul a patria fili-
um