censendam extrudere censuram, Tibique, Viro Sapienti et Docto, no-
vaturiendi studio, a quo abhorret mens mea, fieri suspectus.
Accessit autem altera quoque causa, quae et nunc dissuadet cuncta
Tibi exhibere. Cum enim, quantum nunc mihi cernere datur, pun-
cta illa variaque distinctionis signa, quae in graecis auctoribus ho-
die comparent, coaeva textui graeco minime credere possim, et in
eo dissensum reverear plerorumque nostratium theologorum, pro
signorum accentuumque coaevitate acriter pugnantium, tutissimum
credidi, observationes privatas recepta illa signa tanquam
genuini sensus obstacula removentes abscondere, donec de
novitate vel vetustate signorum penitus convictus, minus
temere in nonnullis definire sententiam meam possem.
Veritati enim, quamcunque in partem se mihi probet, victus
dare manus minime gravabor, et ad stabilienda et ad di-
mittenda cogitata mea paratissimus, si conscientiae satisfiat.
In eo autem nunc sum, ut quae in utramque partem afferri
possunt argumenta, sedulo excutiam, prae caeteris dissertatio-
nem illam de novitate accentuum, quae superiori, ni fallor,
anno in Belgio prodiit, in examen vocaturus, utpote
quae a Lipsiensibus Philologis assensum nullo negotio im-
petravit. Polliceor eam mihi a nundinis Francofurtensi-
bus vel certe Lipsiensibus. Hamburgensibus enim biblio-
polis adhuc ignotum nomen est. Hoc in argumento quae
definiri posse videbuntur, quamprimum fieri poterit, una
cum iis quae hypothesis confirmata admittet, judicio tuo de-
vaturiendi studio, a quo abhorret mens mea, fieri suspectus.
Accessit autem altera quoque causa, quae et nunc dissuadet cuncta
Tibi exhibere. Cum enim, quantum nunc mihi cernere datur, pun-
cta illa variaque distinctionis signa, quae in graecis auctoribus ho-
die comparent, coaeva textui graeco minime credere possim, et in
eo dissensum reverear plerorumque nostratium theologorum, pro
signorum accentuumque coaevitate acriter pugnantium, tutissimum
credidi, observationes privatas recepta illa signa tanquam
genuini sensus obstacula removentes abscondere, donec de
novitate vel vetustate signorum penitus convictus, minus
temere in nonnullis definire sententiam meam possem.
Veritati enim, quamcunque in partem se mihi probet, victus
dare manus minime gravabor, et ad stabilienda et ad di-
mittenda cogitata mea paratissimus, si conscientiae satisfiat.
In eo autem nunc sum, ut quae in utramque partem afferri
possunt argumenta, sedulo excutiam, prae caeteris dissertatio-
nem illam de novitate accentuum, quae superiori, ni fallor,
anno in Belgio prodiit, in examen vocaturus, utpote
quae a Lipsiensibus Philologis assensum nullo negotio im-
petravit. Polliceor eam mihi a nundinis Francofurtensi-
bus vel certe Lipsiensibus. Hamburgensibus enim biblio-
polis adhuc ignotum nomen est. Hoc in argumento quae
definiri posse videbuntur, quamprimum fieri poterit, una
cum iis quae hypothesis confirmata admittet, judicio tuo de-